सुशील पौडेल,
काठमाडौ, मंसिर ५ - फिल्म 'तोड' सुरुआत गर्दादेखि नै भन्दै आएको सत्य के हो भने, 'यो फिल्म सत्य घटनामा आधारित छ ।' आफ्नै नाबालिका छोरीको निधनपछि मर्माहत भएका राजन श्रेष्ठले त्यसैलाई कथामा उनेर फिल्म 'तोड' बनाएको बताउँदै आएका छन् । तर 'तोड' मा बताइएको जस्तो 'सत्य घटना' हेर्न पुछारसम्म कुर्नुपर्छ । तीन चौथाइ समय बिना कथा नै फिल्म कुदेको छ । पहिलो एक संवाद लगत्तै गीतबाट सुरु भएको फिल्म पाँच गीत र छ फाइटको सिक्वेन्स मिलाउँदैमा सकिएको छ । कथाले गीत, संगीत र एक्सनको माग गर्नु स्वाभाविक नै होला तर 'तोड' मा भने गानाबजाना र मारपिटलाई निश्चित समयको दूरीमा दिइरहन कथाको प्रबन्ध गरिएको छ । नायिकाले नायकको फोटो हेर्दै टोलाइन् भने गीत आउनु अथवा युवतीलाई खलपात्रले लखेट्दै गर्दा फाइट पर्ने जस्ता क्लिसेमा 'तोड' पनि अल्झेको छ । फाइट र नृत्यको कथासँग कुनै तारतम्य मिलाइरहनु पर्ने आवश्यकता अधिकांश फिल्मले जस्तै यसले पनि महसुस गरेको देखिँदैन । गीत, नृत्यलाई राम्रो बनाउनका लागि भने फिल्ममा केही कोसिस गरिएको छ । रमणीय लोकसनमा आकर्षक पहिरन लगाइदिएर पात्रलाई नचाउन गरिएको जस्तै मिहिनेत र समय सुन्दर पटकथाका लागि पनि खर्चिने भए फिल्म 'गीताञ्जलि' जस्तो मात्रै त हुने थिएन । महेश खड्काको संगीत रहेका गीतहरू राम्रा हुँदाहुँदै पनि भावार्थ कथासँग छेउटुप्पो मिल्दैनन् । अब पनि दर्शकलाई फाइटको टनिक पिलाएर नायिकालाई 'आकर्षक' रूपमा नचाएको देखाएपछि अरू केही तत्त्वको आवश्यकता नै पर्दैन भन्ने सोचाइ 'तोड' ले तोड्न सकेको छैन ।फिल्ममा कथा नै नभएको त होइन । फिल्ममा प्रहरी इन्सपेक्टर किरण पाण्डे (उमा) र व्यवसायी सागर (सुमन) की एक छोरी छे । सहरको एक नामी व्यवसायीकी छोरी कृषा (सौजन्या) को हत्या भएपछि हत्याराको खोजी गर्ने जिम्मा किरणलाई आइपर्छ । खोज्दै जाँदा उसले हत्यारा धीरज भएको पत्ता लगाउँछे । त्यसैबेला धीरजले पनि किरणकी छोरीको अपहरण गर्छ । हावामा कावा खाँदै विशाल (विराज) उद्धारमा आइपुग्छ । प्रायः फ्ल्यासब्याकमा पात्रको पृष्ठभूमि खुलाइएको फिल्ममा विशाल, धीरज र किरण एकै गाउँका बाल्यकालीन साथी हुन्छन् । तर यसअघि बारम्बार देखभेट भएका उनीहरूमा परिचित भाव
झल्कँदैन । गाउँमै कृषालाई बलात्कारको प्रयास गरेको धीरजले उनको बाबुलाई मारेको हुन्छ । त्यसपछि भागेर सहर आएकी किरणले आठ वर्षमा धनाढ्यसँग बिहेवारी कस्दै प्रहरी इन्सपेक्टर सम्मको प्रगति गर्छे । विशाल पनि मनैदेखि चाहेको किरणलाई खोज्दै सहर पस्छ र आमा गुमाएकी आयुष्मा (रेखा) को शरणमा बस्न थाल्छ । यसरी पात्रको जालझेलमै घिसिपिटी अघि बढेको 'तोड' को वास्तविक तोड भने किरण र सागरलाई तब पर्छ जब छोरीलाई ब्लड क्यान्सर हुन्छ । बल्ल कथाले गति लिन खोज्ने ठानिएको बेला भने फिल्म सकिन्छ ।
फिल्ममा दिनेश अधिकारीको नृत्य निर्देशनले भने दर्शकलाई केही हदसम्म मनोरञ्जन दिन सक्छ । सिनेमास्कोप फिल्मको छायांकनमा शिव ढकालको काम सन्तोषप्रद छ । अभिनयमा मुख्य कलाकार उमा र सुमन नै फिक्का देखिएका छन् । त्यसबाहेक फिल्ममा केही हास्यास्पद गल्ती पनि भएका छन् । सहरको नामुद स्मग्लरले आठ वर्ष अघिदेखि एउटै पोसाक लगाउनु, इन्सपेक्टर किरण पछिल्लो अवस्थामा प्रहरी सेवामा नदेखिनु, उनको सागरसँगको घर छोड्ने गरी भएको झगडालाई जबरजस्ती निम्त्याइनु, खुकुरीले काटिएका हत्केला लगत्तैको दृश्यमा केही पनि नदेखिनु त्यस्ता उदाहरण हुन् ।
फिल्म समीक्षा
तोड
निर्देशक: राजन श्रेष्ठ
कलाकारहरू : विराज भट्ट, सुमन सिंह, रेखा थापा, उमा बेबी, सौजन्या सुब्बा
source: ekantipur
